Olimpia Valencia foi a primeira muller que obtivo a licenciatura en Medicamento en Galicia. Corría o ano 1925, e desde entón dedicou a súa vida á ciencia e a Vigo, cidade na que residiu e exerceu desde 1928. Onte a Irmandade dá Sanidade Galega (ISAGA) xunto co Colexio Médico renderon homenaxe á súa figura coa colocación dunha placa xunto ao inmoble de cálea Príncipe no que pasou case 60 anos da súa vida. Alí xa fora instalada outra por parte do Concello en 2003.
Ao acto acudiron facultativos de toda a comunidade e representantes da Secretaría Xeral da Política Lingüistica, que lembraron a implicación de Valencia en favor do idioma galego. Tamén estaba presente o seu sobriño Alberto Cuquejo, que non puido conter a emoción ao descubrir a placa en honra á súa tía. “Para a familia é un momento moi especial. Que se lembre a Olimpia como unha boa persoa e unha magnífica profesional é motivo de orgullo para todos nós”, sinalou Cuquejo, quen engadiu que “a miña tía entregou a súa vida aos enfermos e foi unha pioneira en moitos aspectos, tanto en Vigo como en España”.
E é que Olimpia Valencia non o tivo fácil. Nunha época na que non era habitual ver a mulleres nas facultades, ela conseguiu non só ser a primeira licenciada en Medicamento de toda Galicia, senón que foi unha das profesionais referentes para os propios galenos. “Todos a respectaban e tivo o privilexio de acudir a unha convención de médicos na Coruña en 1930 onde era unha das dúas mulleres presentes entre máis de 500 participantes”, lembrou o historiador Ricardo Gurriarán.
Tras obter o seu título de licenciada, Valencia desprazouse ata Madrid para completar os seus estudos e doctorarse. Alí viviu na Residencia de Señoritas e relacionouse con persoas ilustres da Institución Libre de Ensino. Precisamente aí foi onde comezou a sacar rédito á súa brillantez académica. “Para custearse a súa estancia en Madrid, Olimpia impartiu clases particulares que lle permitían poder abonar a súa manutención”, rememorou Gurriarán.
De volta na cidade olívica, Valencia abriu a súa clínica no centro, onde puido colgar o seu título de xinecóloga. Foi en terras galegas cando se relacionou co movemento galeguista e mesmo foi detida en 1937 pola súa implicación con diferentes organizacións que loitaban pola implantación do galego tras o golpe de estado.
Na década dos 70 puxo o punto e final á súa carreira profesional. Faleceu no ano 1987. Agora, case tres décadas despois, dúas placas e unha rúa lembran en Vigo á que foi a precursora de todas as doutoras dos últimos 80 anos. “Hoxe en día hai máis mulleres que homes na Facultade de Medicina grazas a Olimpia Valencia”, destacaba onte Gurriarán.
