Un pobo que non canta na súa lingua é un pobo sen identidade de seu. Non é o caso de Galicia onde o xenio popular foi capaz de crear danzas populares e un cancioneiro do máis variado e vizoso dos pobos de España. De vello nos vén a tradición e a riqueza musical atesourada no maxín das nosas xentes, que foi pasando dunhas xeracións a outras. Prudencio Romo contribuíu a internacionalizar a nosa lingua a través das súas composicións para a orquestra “Os Tamara” da que formou parte como director artístico. Foi un dos artífices da creación da música lixeira nos anos sesenta.
