Faro de Vigo – Un día para lembrar a Avelino

Un día para lembrar a Avelino

A figura de Avelino Cachafeiro, coñecido como o Gaiteiro de Soutelo, foi lembrada onte nun acto de homenaxe celebrado na súa vila natal. O evento tivo lugar nas instalacións do colexio local e estivo organizado pola Asociación de Funcionarios Pola Normalización Lingüística.A cita contou coa participación do músico e investigador Rubén Troitiño, da familia do homenaxeado, da alcaldesa de Forcarei, Verónica Pichel, e do párroco da parroquia, Saúl Retamozo. Tamén asistiron membros da organizacióna, entre eles o secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García.

O acto deu comezo ás 17.00 horas e incluíu diversas intervencións nas que se puxo en valor a figura do célebre gaiteiro. A música estivo moi presente durante a tarde, con actuacións da asociación Gaiteiros de Galicia e do grupo A Maquia, que ofreceron pezas en directo. Como peche simbólico da xornada, realizouse unha ofrenda floral ante o sepulcro onde repousa Avelino Cachafeiro, nun xesto de respecto e lembranza.

Nacido en Soutelo de Montes a comezos do século XX, Avelino Cachafeiro foi unha das figuras máis destacadas da música tradicional galega. Co seu grupo Os Gaiteiros de Soutelo levou as melodías populares galegas a escenarios de dentro e fóra de Galicia, gañando sona pola súa mestría co instrumento e pola elegancia do seu estilo.

O acto serviu para reafirmar a vixencia da súa memoria e do seu legado artístico, que continúa a inspirar novas xeracións de músicos e amantes da cultura galega. A participación da veciñanza tamén foi significativa, nunha tarde que combinou emoción, música e recoñecemento á historia cultural do territorio.

Persoas de todas as idades acudiron ao colexio para formar parte desta lembranza colectiva, nun ambiente que puxo de manifesto o orgullo que Soutelo de Montes segue sentindo pola figura do seu gaiteiro máis universal.Nun acto que puso de relevo a importancia da memoria histórica.

Previous articleLa Voz de Galicia – Avelino Cachafeiro, un exemplo de restauración galeguista
Next articleO Barbanza – No Lérez, homenaxe a Barriga Verde