Hai cen anos que se celebrou en Lugo o Primeiro Congreso de Economia Galega. Dous días de traballo intenso de persoalidades relevantes en cadansúas áreas de coñecementos. O remol das achegas feitas naquel cónclave que abordou a planificación económica, a ordenación do territorio, as comunicación e outras estratexias para o desenvolvemento de Galicia deixou fondas pegadas nalgúns dos asistentes, como foi a familia Fernández López, que puxo en pé diversos proxectos industriais que beberon naquelas fontes congresuais. Aínda que Álvaro Gil non participou nel, si que foi un dinamizador desas empresas. Xa que logo, é un epígono cualificado daquel encontro, codirixindo empresas enmarcadas no que se chamou economía autocentrada, é dicir, desenvolvemento económico a partir dos propios recurso naturais do país. Por esta razón será homenaxeado coa instalación dun busto seu ao pé da casa que foi a súa moradia, e coa publicación da biografía elaborada polo historiador Ricardo Gurriarán. Para que poidamos ver con perspectiva histórica a trasncendencia dalgunhas das conclusións congrensuais, abonda con citar a solicitude que naquel entón lle fixeran á Deputación de Ourense para que crease en Ribadavia unha Estación Enolóxica para a defensa da moderna vinicultura e a loita contra as adulteracións que tanto mal lle fixeron ao viño. Aquela pretensión materializouse moitísimos anos despois, en 1987. Continuadora dos desexos expresados no Congreso foi a Unión de Colleiteiros do Ribeiro do Avia (UCRA) promovida polo intelectual galeguista Álvaro das Casas en xaneiro de 1936.
O Manifesto que recolle a filosofía daquela entidade, que desgrazadamente foi tronzada pola sublevación militar de xullo, incluía no seu argumentario un chamamento aos consumidores que aínda hoxe ten vixencia: “Defendede os produtos da nosa terra, sabendo que así estades defendendo o pan dos nosos veciños, os intereses dos nosos amigos e a gloria do noso país”. O proxecto societario estimaba importante a utilización da lingua galega na etiquetaxe. Moitos anos despois, por volta dos anos oitenta, a Asociación de Funcionarios para a Normalización Lingúístico, retomou o proxecto galeguizador do Congreso lucense e da UCRA, dinamizando o uso da lingua galega nos envases dos nosos viños e doutros produtos elaborados polas industriais agroalimentarias. O que parecía imposible conseguir, sen embargo, armados da paciencia e a pedagoxía galeguizadora que nos caracterizan, tiveron exitosos resultados grazas á receptividade dos adegueiros que intelixentemente asociaron os seus produtos co noso idioma. O próximo día 18 o Foro E. Peinador celebrará nas instalacións das Adegas Terra de Asorei, en Meis, un novo Día da Galeguidade Empresarial. Ali teremos a oportunidade de agradecerlles aos adegueiros a súa implicación no fomento da lingua galega nos envases das distintas marcas comerciais dos viños que elaboran de excelente calidade, e que se exportan a máis de vinte paises do mundo. O que puidera ser un problema, converteuse nun requisito fundamental esixidos polas empresas comercializadoras neses paises.
1936
Querían que os consumidores tivesen a certeza de que as ofertas viñan dun país concreto, e a mellor maneira de identificalas era pola lingua das etiquetas. A utilización da lingua galega non é un inconvenmiente para estar nos mercados internacionais. Nós mesmos consumimos licores e viños procedentes de paises estranxeiros que se etiquetan na lingua de orixe. Reparen nos andeis das grandes superficies, ou nas cafeterías que teñen ao pé dos seus domicilios, onde se amosa esa variada oferta en cadanseu idioma. Digo eu que o que fan outros podémolo facer nós. As institucións públicas teñen moito que dicir no prestixio social do noso idioma. Por iso é importante que organimos públicos como Igape, XesGalicia, ou os departamentos da Xunta de Galicia que teñen como misión a creación de tecido empresarial, obriguen aos beneficiarios desas subvencións públicas ao uso da lingua galega na etiquetaxe, imaxe corporativa, publicidade, e tamén co debido respecto aos dereitos lingüísticos dos traballadores e consumidores establecidas pola normativa oficial.
